Msza o Aniołach w muzycznej warstwie to połączenie wielogłosu chóralnego z jazzem, instrumentami dawnymi i monodią. Pierwsza duża forma religijna skomponowana przez Stanisława Szczycińskiego. W sensie formy muzycznej jest czymś znacznie rozszerzonym w stosunku do obowiązującego kanonu formy mszy koncertowej. Rozbudowany, trzyczęściowy Introit, na zakończenie Piosenka do Anioła Stróża w mikroklimatycznym charakterze, śpiewane Confiteor, Psalm, Alleluja, Oratio fidelium (Modlitwa powszechna), Pater Noster, Communio.
Forma muzyczna zbliża się więc do formy Mszy jako liturgii. Pozwala przejść przez niemal wszystkie jej elementy mając poczucie całości liturgicznej. Równocześnie jednak kompozytor do każdej z tych części używa innego języka muzycznego. Od melodii w chorałowym stylu jak w Confiteor, Glorii, czy Credo, poprzez czterogłosy a capella aż do beatowego Sanctus, jazzowej saksofonowej improwizacji w Alleluja i wcześniej wspomnianej, najbardziej znanej z całej płyty Piosenki do Anioła Stróża śpiewanej przez Basię Sobolewską. W nagraniu oprócz śpiewaków z Bornus Consort zagrali muzycy jazzowi: Cezary Konrad, Adam Cegielski, Jarosław Zawadzki. Na gitarze zagrał Lesław Matecki, na oboju i dawnych instrumentach dętych Jacek Urbaniak, a na fortepianie kompozytor Stanisław Szczyciński.